Ekaterina Valiulina naceu en Siberia e estudou na clase de Eduard Grach no Conservatorio de Moscova e co violinista Sergey Krylov no Conservatorio della Svizzera Italiana de Lugano, onde foi seleccionada nun mestrado de interpretación especializada. Tamén é gañadora de varios concursos internacionais en Italia (Lipizer), Croacia (Vaclav Huml), Rusia (Yampolsky), Alemaña, Romanía e Casaquistán. Ekaterina Valiulina foi invitada a dar concertos como solista en salas de prestixio, como a Sala de Concertos da Filharmónica Tchaikovsky e a Gran Sala do Conservatorio de Moscova, a Sala do Conservatorio de Zagreb, o Auditorio Giovanni Arvedi – Museo do violín de Cremona, en Cremona, o LAC – Lugano Arte e Cultura e no Auditorio della Radio Svizzera Italiana, na Ópera de Reims, no Palazzo Tursi de Xénova, e tamén en moitos festivais («Ceresio Estate» en Suíza, «Unione Musicale» en Turín, Festival Internacional de Música de Cámara de Roma, Festival Internacional de Música de Cámara de Elba, Jeunes Talents de París, entre outros). Actuou con músicos e directores como Shlomo Mintz, Tony Walters, Sergey Krylov, Alexander Vedernikov, Nicolas Krauze, Constantin Adrian Grigore, Danilo Rossi, Alexandar Madzar, Ingmar Lazar, Yuval Gotlibovich, Andrea Raffanini e con orquestras como a Filharmónica Nacional de Rusia, a Orquestra Sinfónica de Vigevano, a Orquestra Sinfónica Estatal de Sibiu, a Orquestra de Radio e Televisión de Croacia, a Orquestra de Cámara Lituana, a Orquestra de Cámara de Silesia e a Orquestra della Svizzera Italiana. En 2015 gravou o DVD «The Golden Twenties of the Violin» con obras de Ravel, Ysaye e Stravinski. Tocou na Radio France Musique co pianista Ingmar Lazar e gañou o Concurso Internacional de Arpa (Saluzzo, Italia) no grupo de música de cámara coa arpista Elisa Netzer, coa que debutou en LAC – Lugano Concert Hall e foi convidada a dar concertos en moitos festivais de Italia e Suíza. Recentemente tamén apareceu no documental producido pola RTSI (TV Nacional Suíza), «Il futuro della memoria», actuando nun concerto en Cremona co violín «Vesuvio» de Antonio Stradivari. Despois dun concerto en Xenebra, a súa actuación foi descrita como «impulsada pola esencia pura da música e presentada cunha precisión extrema e unha sutil comprensión das obras musicais» (L’Abri). Ekaterina toca o Nicola Bergonzi 1793, cedido xenerosamente polos raros violíns de Montecarlo.