Nado en Turín, Hans Liviabella procede dunha familia de músicos. O seu tataravó foi alumno de Rossini, o seu bisavó mestre de capela, o seu avó compositor e o seu pai violista co que comezou os seus estudos de violín aos catro anos. Licenciouse en interpretación de violín no Conservatorio G. Verdi de Milán baixo a dirección de Christine Anderson. Continuou os seus estudos con Salvatore Accardo na Accademia W. Stauffer de Cremona e con Dora Schwarzberg na Musikhochschule de Viena. Durante os seus estudos con esta última, foi elixido entre os mellores estudantes da súa xeración para actuar nun concerto de radio- difusión en directo en Moscova dedicado á memoria do famoso pedagogo ruso Yankele- vich. Despois de ser escoitado por Gidon Kremer, recomendáronlle continuar a súa educación con Maya Glesarova en Moscova. A súa formación tamén incluíu estudos con Stefan Gheorghiu, Franco Gulli e o Trio di Trieste cunha beca da Asociación DeSono (Turín, Italia). Hans Liviabella é membro da Orquestra de Cámara de Europa coa que leva tocando dende 1992. Foi convidado por Claudio Abbado para tocar coa Orquestra do Festival de Lucerna e coa Orquestra Mozart de Boloña. Tamén colaborou como director coa Filarmónica della Scala e a Mahler Chamber Orchestra. É o primeiro violín do Quartetto Energie Nove, conxunto que colabora habitualmente, entre outros, con A. Lonquich, I. Pogorelich, V. Mendelssohn e J. Rachlin. O cuarteto apareceu en numerosas emisións de radio e televisión na RTSI (TV Nacional Suíza) e realiza habitualmente gravacións para o selo discográfico Dynamic. Hans é o segundo violín principal da Orchestra della Svizzera italiana con quen tamén actúa habitualmente como solista. As últimas actuacións inclúen o Concerto para violín de Prokofiev con Alain Lombard e as gravacións dos concertos de Joseph Boulogne Chevalier de St. Georges (op. 7 n.o 2, estrea mundial), A. Casella, Lino Liviabella e G. F. Malipiero para a discográfica Forlane. Hans Liviabella toca violíns de A. Stradivari «O Saville» (1680) e G. Cappa (1702).