Nado en Cremona en 1970, graduouse en órgano e clavicémbalo. Ademais realizou un grao (obtendo a máxima cualificación) en Musicoloxía na Universidade de Cremona presentando unha tese sobre La Nativité du Seigneur de Olivier Messiaen. Realizou os seus estudos con Kooiman, Stembridge, Vogel e Tagliavini, complementando a súa formación en clases maxistrais con M. Radulescu na Hochschule für Musik en Viena entre 1996 e 1999. Colaborou con Radulescu ao baixo continuo na Acadèmie Bach en Porrentruy (Suíza). Recibiu o primeiro premio na Competición Internacional de Órgano de Pasian di Prato (Udine), e no Concurso Nacional Città di Viterbo. Foi tamén premiado noutras competicións nacionais e internacionais, incluíndo Bruxas (Bélxica) e a prestixiosa Paul Hofhaimer de Innsbruck. Logo, completou a súa formación no campo da música de conxunto e dirección con Pierangelo Gelmini e Andrea Marcon. Tanto como solista como continuísta, Molardi é un intérprete activo e participou en importantes festivais de música en Italia (Musica e Poesía in S. Maurizio, Teatro La Fenice, Venecia) e noutros países europeos (Ámsterdam, Conzertgebow, Utrecht, Rotterdam Barbican Centre de Londres), e tamén nos Estados Unidos (Walt Disney Concert Hall de Los Angeles, Jordan Hall de Boston, Carnegie Hall de Nova York), Brasil (Sala São Paulo). Molardi ensina órgano, clavicémbalo e música de cámara na Escola Universitaria de Música de Lugano (Suíza). Imparte clases maxistrais e conferencias sobre música barroca en Suíza, Hungría, Italia, Alemaña, España e Xapón. Ten, ademais, unha completa axenda de concertos, aparecendo en numerosos festivais nacionais e internacionais, tanto en Italia coma noutros países europeos: Festival Internacional de Payerne (Suíza), Wiener Orgelkonzerte (Austria), Europäische Orgelmusik Nürnberg, Festival C. Monteverdi de Cremona, Festival Treviso, Musica e Poesia in S. Maurizio, Festival Internacional de Maastricht, Arnstadt, Gräfenhain, Magadino, Tokio, Zaragoza e Xénova, entre outros. Entre 2005 e 2013, Molardi dirixiu a agrupación I Virtuosi delle Muse. Como director interpretou: a ópera Ademira de Lucchesi (Bibbiena, Italia, decembro de 2006), Mitridate de Porpora (Teatro de Valladolid, España, marzo de 2007), a Pasión segundo San Mateo e a Pasión segundo San Xoán de Bach (igrexa de S. Cristoforo, Ferrara, abril de 2007), Magnificat (Ferrara, igrexa de S. Giorgio), Farnace e Giustino de Vivaldi (Theater an der Wien en Viena e en París, Teatro dos Campos Elíseos), concertos en Bilbao, Viena (Theater an der Wien), Oldenburg, Cremona (Festival Monteverdi), Rheingau, Nantes, Orleáns, Múnic, Innsbruck, París, Schwetzingen, Montpellier, Venecia, Miami, Estambul e outros. Gravou para Christophorus, Tactus, Divox e Deutsche Grammophon. Pola súa última gravación, Molardi recibiu moitas valoracións positivas dos críticos musicais (Amadeus, Early Music) e importantes premios internacionais (cinco «diapasóns» do xornal francés, cinco estrelas Goldberg). Tocou en 2008 e en 2009 en Lugano as obras completas para órgano de C. Franck e F. Liszt. Gravou en 2013 as obras completas para órgano de J.S. Bach, en quince CD para a discográfica Brilliant Classics, en órganos históricos en Alemaña. En 2015 a súa gravación de J. Kuhnau recibiu o premio Deutsche Schallplatten.